Ozapf is...

Ozapf is!

Met bovenstaande uitroep is afgelopen zaterdag de Wies´n (ook wel bekend als het Oktoberfest) begonnen. Dezelfde dag ben ik, samen met mijn ouders, gearriveerd in Munchen. Hier wemelde het van de vrouwen en mannen in klederdracht (vrouwen in jurken en mannen in de lederhode) Een supermooi gezicht! En de behoefte om zum Wies´n zu gehen was daar. In Munchen was het supermooi weer, ruim 20 graden en veel zon, ideaal.

Eerst de kamer opgezocht en geinspecteerd. Afgezien van enkele spinnewebben en wat stof op de vloer, is de kamer ok (in totaal ongeveer 20 m2, met bad!!!)
Hierna hebben we het openbaar vervoer (wat goed in elkaar steekt heb ik al gemerkt) gepakt om Munchen wat te verkennen. Wat opviel was dat er vele Italianen zijn, maar de afstand naar Italie is ook niet zo groot. Komend weekend staat op het Oktoberfest het Italiaanse weekend voor de boeg, en volgens mijn stagebegeleiders gaan de italianen dan helemaal los...

Afgelopen maandag heb ik mijn eerste stagedag gehad, het was wel even wennen, de combinatie van een onbekende plek, vreemde taal, ziekenhuis, maar het begint nu te wennen. Het Duits dat gesproken wordt kan ik goed verstaan en begrijpen, alleen de patienten die beierisch van het platteland praten, zijn een raadsel...

De plek waar ik stageloop wordt de fruh-reha(bilation) genoemd. Hier komen patienten die Neurologische aandoeningen (na herseninfarct/bloeding, dwarslaesie, CIPN (wat dit was wist ik niet, jij misschien dr. Pauw?) hebben en meestal van de Intensive Care komen om hier weer gemobiliseerd te worden (in en uit bed, zitbalans, staan en lopen leren en nog vele andere behandeldoelen). Bij neurologische aandoeningen is de cognitie en gedrag ook vaak aangedaan, dus er zijn meerdere patienten waarbij het moeilijk communiceren is. Even wennen dus, maar heb het idee dat het steeds wat beter gaat om mijn weg te vinden. De collega´s zijn aardig en zeer behulpzaam.

Naast stage ben ik ook in Munchen om de omgeving te verkennen en de Wies´n onveilig te maken. Die heb ik maandag gedaan, waarbij ik de eer van de Hollanders hoog gehouden heb.
Om bier te krijgen moet je een plaats hebben aan een tafel, anders wordt het een chaos en kunnen de dames het bier niet rondbrengen (met alle gevolgen van dien, zoals uitdroging e.d.) Met hulp van een bedienster, met riesen Buben, heb ik een plek gekregen naast Harrie (niet de ´Hol mal den Wagen, Harrie´ of harige harrie, maar Harrie van Avaya) Harrie was hier met klanten als zakenrelatie. Hij was aan het werk, en het werk was bierdrinken (had ik maar eerder van dat werk gehoord...) Als zakenrelaties had hij een paar mensen van de politie bij zich, dus ik heb me ingehouden)
Met hun heb ik 2 Mass (1 mass = 1 liter) Lowenbrau gedronken, waarbij ik van hun de complimenten kreeg over mijn drinktempo en beheersing van de Duitse taal. Volgens mij stond het 1 in relatie met de ander, maar ja... Ook zeiden ze mij dat ik de volgende dag Kopfschmerzen zou hebben van het bier, maar he, geen centje pijn. Hoewel ik ook niet 100 procent fit was de volgende dag, maar het tempo is dusdanig dat dit geen problemen opleverde.

Dit Bericht wordt alweer veels te lang, dus ga zo stoppen. Ik vind het leuk om jullie berichten te lezen, dus blijf sturen.
Voor de helebahama´s onder ons, Dit is geen vervanging voor de site van helebahamas.tk!!!

Auf Wienerschnitzel